Nieuwe experimenten bewijzen de "bizarreness" van de kwantumtheorie¹⁾. Experimenten hebben aangetoond dat de werkelijkheid die we waarnemen niet bestaat als we deze niet observeren en meten. Natuurkundigen van de Australian National University (ANU) voerden een experiment uit op basis van een gedachte-experiment uitgevoerd door John Wheeler²⁾. Een poging was om te bewijzen dat het bewegende object moet beslissen of het zich zou gedragen als een deeltje of een golf. Wheeler wilde weten hoe het onderwerp zou beslissen.

De kwantumfysica beweert dat de waarnemer een fundamentele invloed heeft op de besluitvorming over een object, en dat zie je altijd terug in de meetresultaten. Dit feit werd ook bevestigd door natuurkundigen van ANU. "Dit bewijst het effect van de meting. Op kwantumniveau bestaat de werkelijkheid pas als we haar gaan observeren. Atomen die konden worden waargenomen, bewogen aanvankelijk niet van punt A naar punt B. Pas toen we ze aan het einde van hun reis maten, begonnen ze zich te gedragen als deeltjes of golven, riepen onze waarnemingen hun bestaan ​​op. ', zei professor Andrew Truscott van de ANU Physics Research Facility³⁾. Alleen als een waarnemer een atoom op een bepaald pad introduceert, kan hij het meten. Dit beïnvloedt de bewuste beslissing van de onderzoeker op de achtergrond van het atoom in kwestie. Deze ontdekking zal een grote impact hebben op onze perceptie van de wereld. De onderzoeksresultaten zijn hier gepubliceerd⁴⁾.

Dus als het observeren van de realiteit het verleden beïnvloedt, betekent dit dat tijd nooit bestaat zoals we het ons voorstellen! In 2012 publiceerde een van de toonaangevende kwantumfysici nieuw bewijsmateriaal⁵⁾, die laten zien dat het heden dat we waarnemen afhangt van het verleden en de toekomst. Jakir Aharonov beweert dat gebeurtenissen in het heden worden veroorzaakt door gebeurtenissen in het verleden en in de toekomst. Het klinkt heel ongebruikelijk en betekent dat verleden en toekomst samen het heden vormen. Kwantumfysicus Richard Feynman⁶⁾ schreef in 2006 in zijn boek Entangled Minds: Extrasensory Experiences In A Quantum Reality: “We wilden een fenomeen onderzoeken dat ondenkbaar lijkt. Wat er in het hart van de kwantummechanica gebeurt, kan vanuit het oogpunt van de klassieke fysica echt onmogelijk worden verklaard. De werkelijkheid als zodanig heeft een echt mysterie. '

Tijd en realiteit bestaan ​​alleen als we het waarnemen

In overeenstemming met de wetten van de kwantummechanica, volgens welke subatomaire deeltjes zich zouden moeten gedragen, bevindt het elektron zich in een toestand van vage waarschijnlijkheid. Het kan overal, ergens of nergens zijn. Het komt het rijk van de werkelijkheid pas binnen als het in het laboratorium begint te worden gemeten of waargenomen⁷⁾. Dat is waarom natuurkundige Andrew Truscott zegt: "De realiteit bestaat niet voordat we het gaan waarnemen“. Dit brengt de wetenschapper vervolgens tot de conclusie dat we in een soort holografisch universum leven⁸⁾. Nieuwe experimenten tonen de invloed van observatie en actie in het heden op het verleden. Dat betekent dat tijd niet alleen vooruit maar ook achteruit gaat. Oorzaak en gevolg kunnen van plaats veranderen en de toekomst kan het verleden 'veroorzaken'.

Een ander onderzoek dat dit bevestigt, is het experiment van Libet⁹⁾, waar bewezen werd dat er een tijdsverschil is tussen het begin van de hersenactiviteit en het begin van de menselijke beweging. De zenuwactiviteit is in een staat van paraatheid voordat ons bewustzijn een verklaring van actie afgeeft.  De fysioloog Benjamin Libet voerde in 1979 een reeks experimenten uit, en hun resultaten leidden tot verhitte discussies in de academische wereld. En tot op de dag van vandaag wordt het vaak genoemd in debatten over de menselijke wil. Nieuwe ontdekkingen op het gebied van de kwantumfysica kunnen dit vreemde fenomeen eindelijk verklaren.

Evenzo rijzen er vragen over de processen die in de ruimte plaatsvinden. Stel je voor dat miljarden jaren geleden een elektronenstraal naar een van de sterren schoot en op weg was naar de aarde. Om ervoor te zorgen dat dit licht onze planeet bereikt, moet het om de melkweg buigen en een keuze hebben: naar links of naar rechts. Na een lange reis bereikt hij uiteindelijk de aarde en wordt dan voor ons zichtbaar. Op het moment dat de fotonen door het instrument worden opgevangen en geobserveerd, zijn de resultaten "links - rechts" identiek. Experimenten tonen aan dat het foton van links en van rechts komt totdat het aan observatie wordt onderworpen. Dit betekent dat voordat de waarneming begint, het een verstoord patroon is, en pas na het begin van zijn waarneming beslist het foton uit welke richting het komt. Maar hoe verklaren we het eigenlijk? Dit betekent dat onze waarnemingen en metingen het pad van een foton beïnvloeden dat miljarden jaren geleden aan zijn reis door de ruimte begon! Onze beslissing in het heden - NU, zal gebeurtenissen veroorzaken die al in het verleden hebben plaatsgevonden - maar dat slaat nergens op. Maar zo is het nu eenmaal! Deze experimenten bewijzen dat kwantumkoppeling¹⁰⁾ bestaat onafhankelijk van de tijd. Dus we kunnen zeggen dat de tijd, zoals we die meten en begrijpen, niet in essentie bestaat!

Quantum tunnel

Zelfs experimenten en studies die onlangs in de laboratoria van CERN zijn uitgevoerd, leiden ons tot de conclusie dat, in plaats van deeltjes materie, alles uit energie bestaat, en dit omvat ook ons ​​mensen. Het gedrag van deeltjes op kwantumniveau is waargenomen in experimenten die zijn uitgevoerd met deeltjesversnellers zoals de Large Hadron Collider (LHC). Materie bestaat waarschijnlijk uit pure energie. Deze deeltjes bleken fysieke elementen te vormen toen ze begonnen te observeren. Zodra deze deeltjes enige tijd onbeheerd blijven, beginnen ze als golven te reageren. Daarom Veel wetenschappers zijn er vandaag van overtuigd dat onze materiële wereld bij elkaar wordt gehouden door het bewustzijn en dat alles in het universum met elkaar verbonden en met elkaar verbonden is! Kwantumverbinding, waarbij tijd noch afstand ertoe doet! De studie van deze verschijnselen staat nog in de kinderschoenen en zal binnenkort een fundamentele verandering in onze kijk op de wereld te zien geven.

Einstein zei ooit: "Voor ons, gelovende natuurkundigen, is deze scheiding van verleden, heden en toekomst niets dan een illusie". Nieuwe informatie¹¹⁾ In deze context leiden ze ons er verder toe te geloven dat zelfs de dood een illusie is. Wetenschapper en arts Robert Lanza houdt de theorie van biocentrisme, volgens welke de dood slechts een illusie is, gecreëerd door het bewustzijn. Professor Lanza beweert ook dat het leven het universum heeft geschapen, en niet andersom. Volgens hem zijn ruimte en tijd niet lineair, en daarom kan de dood als zodanig niet bestaan. Hij beweert dat we alleen maar overtuigd zijn van het bestaan ​​van de dood omdat het ons is bijgebracht. We geloven dat we slechts een lichaam zijn en dat het lichaam moet sterven. Biocentrisme, de nieuwe theorie van "alles", zegt dat niets eindigt met de dood (in tegenstelling tot wat het ons leert). Als we de laatste ontdekkingen van de kwantumfysica, het leven en het bewustzijn in deze vergelijking passen, zouden we een verklaring kunnen krijgen voor een aantal echt grote wetenschappelijke mysteries.

Het wordt nu duidelijk waarom ruimte, tijd en zelfs materie afhankelijk zijn van de waarnemer. Op dezelfde manier beginnen de fysische wetten van het universum in een ander licht te verschijnen. Het universum is een zeer nauwkeurig gecoördineerd mechanisme, ingesteld voor het bestaan ​​van leven. Realiteit is daarom een ​​proces dat in ons bewustzijn is (vindt plaats). Hoe kunnen paren deeltjes in een oogwenk samensmelten, ook al bevinden ze zich aan volledig tegenoverliggende zijden van de melkweg? Het zou betekenen dat tijd en ruimte niet echt bestaan. Het antwoord is dat deeltjes er niet alleen "buiten" zijn, buiten ruimte en tijd, maar ze zijn ook instrumenten van ons bewustzijn! Dus de dood in een wereld zonder tijd en ruimte kan logisch niet bestaan. Onsterfelijkheid vindt daarom niet plaats in de tijd, maar daarbuiten, waar alles tegelijkertijd bestaat.

Gezien deze huidige ontdekkingen en bevindingen gaan we ervan uit dat we ons in een multiversum bevinden. Het is een theorie van veel bestaande werelden¹²⁾, die zegt dat elke mogelijke waarneming naar een ander universum leidt en er daarom een ​​oneindig aantal is. En alles wat er kan gebeuren, vindt plaats in een van hen. Al deze universums bestaan ​​tegelijkertijd en ongeacht wat er in hen gebeurt. Het leven is een avontuur dat ons lineaire denken overstijgt. Het echte leven is "niet-lineaire dimensionaliteit".