Het fenomeen dat we kennen onder MIB is niet alleen de oceaan. Mensen die ze tegenkwamen en niet bang waren om met het publiek te praten zonder als dwazen te worden beschouwd, beschreef de 'agenten van terreur' als mannen in zwarte pakken of op vergelijkbare wijze uitziende luchtuniformen. Hun hoofden hebben altijd een verborgen hoed of een militaire pet, ze tonen valse, maar echte militaire of overheidsdocumenten.

Ze bezoeken elkaar zelden één voor één - per paar of driepersoons. Degenen die geen geluk hebben gehad met dit "geluk", hebben foto's of ander bewijs nodig dat ze een grondig onderzoek in het laboratorium zullen ondergaan. Zoals we goed weten, zijn laboratoria geen documenten en certificaten zijn nep. De Amerikaanse luchtmacht is al gedwongen het bestaan ​​van "agenten van terreur" in 1967 te erkennen en illegale activiteiten aan te geven. Wie is het dan? De toenmalige Pentagon-woordvoerder, kolonel G. Freeman, zei: "Er is geen verband tussen deze mensen en de Amerikaanse luchtmacht."

En nu gaan we naar Bridgeport, Connecticut. Daar was Albert K. Bender, de oprichter van het International Center for Flying Saucers. Al snel werd hij zich ervan bewust dat de mysterieuze MIB niet alleen in de sprookjes was.

Daarna kun je de oprechte uitspraak zeggen: "Ik heb met dit fenomeen te maken gehad en ik heb een antwoord." En gaat verder: "Ik weet waar ik moet zoeken naar UFO's." Het publiek wachtte gespannen op wat er zou gaan gebeuren. Maar - in zijn eigen Space Revue-magazine wisten we er niet veel van af. In het laatste nummer van het tijdschrift, deze ufologist uitgedrukt mysterieus: "Het mysterie van vliegende schotels is niet langer een raadsel voor mij. Ik ken de oorsprong ervan, maar alle informatie over hen wordt geheim gehouden op bevel van hogere plaatsen. We waren van plan om de kwestie te publiceren, maar helaas, op basis van de aard van de informatie die we ontvangen, moeten we ons verontschuldigen dat we dit niet hebben gedaan. We moedigen alle betrokkenen bij UFO-onderzoek aan om hun uiterste voorzichtigheid te betrachten!"

Wat gebeurde er tussen de bombastische verklaring en deze dementie? Hij had geen jaar, maar Albert Bender weigerde jarenlang te spreken. Gelukkig voor ons en het publiek bracht Albert het boek "Flying Plates en Three Men in Black" uit, waarin hij de redenen uitlegde die hem ertoe brachten om van het UFO-thema een taboe voor hem te maken. Zijn boek wordt gelezen als een echte gruwel. Voor de waarheid van zijn bewering zegt hij ook dat veel mensen de drie zwartharige personages van veraf hebben gezien ...

Op een dag gaf hij zijn collega een beoordeling van het materiaal dat was voorbereid voor publicatie en begonnen de bizarre moeilijkheden van de Amerikaanse ufoloog. 'S Avonds, toen hij viel, ging hij naar bed. Hij scheen niet in de kamer, dus moest hij veel zelf in de gaten houden om de schimmige figuren in het donker te herkennen. Geleidelijk kwamen de gasten niet uit het monster en Albert zag eindelijk dat ze hun hoed op hun hoofd hadden en dat ze in het zwart waren. Hun ogen schenen plotseling als bliksemlicht. Hij stond op Bender en hij voelde bijna ondraaglijke pijn. Bender beweerde ook dat hij kort na het openen van zijn kantoor werd blootgesteld aan psychologische druk. Hij zei dat hij al een telepathische waarschuwing kreeg om zijn UFO-onderzoek te verlaten.

Dit incident was niet de eerste of de laatste. Ze was al vaak doodsbang voor de onbekende macht. Alsof hij hem met psychische angst wilde vernietigen. Op een dag kwam hij thuis en klom de trap op naar zijn kamer. Plots verscheen er een blauwachtig licht uit de duisternis van de kamer. Op hetzelfde moment merkte hij op dat er iemand of iets binnen was. Nadat hij de kamer was binnengegaan, zag hij dat het mysterieuze licht uit een hoek kwam en dat er een volledig ongedefinieerd ding in het midden van die blauwachtige lichtbron was. Hoewel hij grote angst voelde, was hij niet bang om te spreken. Het intense licht verscherpte en vanuit de duisternis keken slechts twee gloeiende ogen naar hem. Gelukkig verdwenen ze zelfs na een tijdje ...

Er rijst een belangrijke vraag: werd de ufoloog niet alleen het slachtoffer van een hallucinatie? Of was hij onder invloed van hypnose? Bender beweert dat hij "alles in zijn hoofd heeft gehoord". De personages spraken naar verluidt niet. Albert hield het liefst stil wat de MIB hem had verteld over de ware oorsprong van de vliegende schotels. Deze angstaanjagende scènes maakten hem echter zo bang dat hij zijn organisatie onmiddellijk ophief en stopte met het publiceren van Space Revue.

Ik geef toe dat ik me schaam. Ik zou in dit geval geen hand in het vuur steken, maar waarom was Bender zo bang dat na de bombastische introductie alleen de ballast kwam? Waarom heeft hij zijn organisatie zo plotseling ontbonden? Waarom stopte je met het bewerken van je tijdschrift? Veel vragen, antwoorden traag. Ik vroeg me al heel lang af of ik dit fantastische evenement op Suene's site zou posten, maar ik vertrouw op de intelligentie van onze lezers om hun eigen oordeel te vellen. Ik wil niet lijken op wetenschappers en experts die het antwoord hebben op alles en alles wat ze nu hebben ...