ATLANTIDA PROJECT

Wat weten we over Atlantis? Hoe heeft deze machtige beschaving zich ontwikkeld en waarom bereikte ze zulke ongekende hoogten? Er zijn veel vragen, maar zijn er ook antwoorden? Naar mijn mening is er een zeer interessante versie ingediend in een van de bronnen. Het Atlantis Project zelf werd door hoogontwikkelde beschavingen uit de fijnere werelden meegenomen als een experiment dat hier op aarde in de derde dimensie plaatsvindt. Het werd bijgewoond door vele beschavingen uit verschillende delen van het multidimensionale universum. Ze waren dus niet alleen vertegenwoordigers van het 3e, maar ook van het 4e en zelfs het 5e niveau. Elk niveau vertegenwoordigt een sfeer van een fijner vlak (in zekere zin, voor ons die in de 6e dimensie leven, de onzichtbare wereld), voor de 3e dimensie lijkt de 4e dimensie misschien onzichtbaar.

Opgemerkt moet worden dat de mensen zelf in de beschaving van vóór de zondvloed aanvankelijk begiftigd waren met paranormale vermogens, en als gevolg daarvan werden ze "toekomstgericht" genoemd. Kunt u zich voorstellen hoeveel profeten er bij ons zijn? We tellen er misschien een paar dozijn, maar hier is de hele beschaving van zulke mensen. Bovendien zijn de principes van de creatie ervan ook onbegrijpelijk voor ons, omdat ze fundamenteel verschillen van ons huidige inzicht.

We kunnen ons bijvoorbeeld voorstellen dat een persoon erin is geslaagd een bepaalde mystieke ervaring op te doen. Hij verborg het niet uit zelfzuchtige motieven of uit verwaandheid, zoals in ons land gebruikelijk is, maar integendeel, hij deelde het met zijn omgeving. Deze ervaring werd later bestudeerd, aangevuld en verfijnd om vervolgens de hele planetaire samenleving te dienen. Aldus heeft deze beschaving al tienduizenden jaren zonder oorlogen geleefd en bereikte ze het hoogtepunt van haar ontwikkeling in harmonie en eenheid. Deze periode kan de Paradijs-tijd of de Gouden Eeuw worden genoemd, een rechtvaardige samenleving van gelijkwaardige burgers. In het hindoeïsme staat deze periode bekend als Satya Yoga, de eerste van vier yoga's of tijdperken in de hindoeïstische en boeddhistische tijdcyclus. De gouden eeuw van waarheid en zuiverheid. Een absoluut verschil met onze technogene en materialistische samenleving, die in Kaliyuz woont. Het is de tijd van de demon Kali, een tijd van strijd, waarin handen en voeten gebonden zijn door vals-wetenschappelijke en religieuze dogma's. In zekere zin leek de samenleving van de beschaving van vóór de zondvloed op een communistisch establishment op planetaire schaal. Daarin had absoluut iedereen toegang tot de kennis van het kosmische niveau, en zelfs het concept van spiritualiteit had een heel andere betekenis, helemaal niet zoals het door de moderne mens wordt begrepen.

Spiritualiteit betekende niet dogma's en de aanbidding van een godheid, maar betekende kennis van het multidimensionale universum en onze plaats daarin. De mens werd niet gedwongen de dood te vrezen, noch de onvermijdelijke straf voor de zonden die hij in de hel moest verlossen. Integendeel, ze vertelden hem over onsterfelijkheid, de veelheid aan werelden, de oneindigheid van het universum en het feit dat we allemaal goden zijn die maar een tijdje vergaten wie ze zijn omdat ze een oud spel spelen dat Leven heet.

In veel opzichten heeft Atlantis, dankzij zijn spirituele ontwikkeling en techno-magische prestaties, na enige tijd zijn hoogtepunt van grootheid bereikt. Atlantis was geen staat, een eiland, een stad of iets dergelijks, maar een beschaving in de breedste zin van het woord. Stel je een rijk voor dat delen van het land controleert in verschillende delen van de wereld die niet geografisch met elkaar verbonden zijn. In het begin was het een federatie bestaande uit tientallen republieken (tientallen koninkrijken worden genoemd in de Mahabharata). En het centrum was het beroemde eiland in de Atlantische Oceaan, dat het vaakst verschijnt om te zoeken. Met de hulp van hoogontwikkelde vertegenwoordigers van het 4e en 5e niveau, bouwden de Atlantiërs vrijwel overal ter wereld piramides. De complexen dienden in zekere zin als leverancier van energie die uit de ruimte kwam, dwz. vanuit het centrum van de schepping zelf, maar ook vanuit de diepten van de aarde. Ze stonden op nauwkeurig gedefinieerde plaatsen, waren precies georiënteerd volgens het elektromagnetische raster van de planeet en vervulden de rol van een eigenaardig energie-informatiecomplex.

Er was eens een zeer krachtig kristallijn object dat werd gecreëerd door de gezamenlijke krachten van hoogontwikkelde beschavingen, en met hun toestemming werd het overgedragen aan een groep dienaren van het algemeen welzijn. Ze stemden het af op hun eigen frequenties en waren daardoor in staat ermee te werken volgens de principes van wederzijdse energie-uitwisseling, energie te putten uit de essentie van de schepping zelf en het te verdelen onder alle leden van de hele planetaire samenleving. De opvatting kwam naar voren dat dit artefact later in verschillende aardse mythen verschillende namen kreeg: Merkaba, de Ark van het Verbond, de steen van Alatyr, Chintamani of Logos. Dit kristal had zo'n sterke energie dat zijn kracht alle kristallen op aarde bij elkaar overtrof.

Uitsluitend met psychische energie, kon die kracht alleen gedachten Atlanteans controle energie en materie op atomair niveau, het creëren van kunstmatige portals om het gewicht van grote objecten te verminderen en hen rond bewegen met de hulp van levitatie, verdunnen massa, waardoor knippen en smelten steen. Dit werd vervolgens gebruikt in de constructie van megalithische structuren, met name de piramide. Normaal capaciteiten waren levitatie, teleportatie, materialisatie van objecten met de geest, telepathie en verschuivingen naar believen tussen de 3. en 4. dimensies. Het is duidelijk dat al deze mogelijkheden kregen, evenals vertegenwoordigers van andere vroegere races van de makers. Als we het gemakkelijk inhalen, worden alle interviews over onze berekening volgens de 5-berekeningen begrijpelijk. beschaving, een deel van ons DNA werd kwaadwillig geblokkeerd door hoogontwikkelde curatoren.

De belangrijkste bron van energie en kracht voorzag de bedienden van onbeperkte energie voor de hele planeet, die niet alleen alle elementen beheerste, maar ook de aantrekkingskracht van tijd en ruimte, die de gelegenheid gaf om alles te krijgen wat men alleen maar wilde.

De Atlantiërs waren een buitengewoon geavanceerde technisch-magische beschaving, en hun samenleving was een voorloper van wat in mythen en legenden goden wordt genoemd. Hun hele infrastructuur was gebaseerd op het gebruik van kristallen en objecten van kunstmatige kristallijne oorsprong. Ze gebruikten ook de elektromagnetische kracht van licht en geluid. Tegelijkertijd was het basisprincipe van al deze apparaten de onderlinge verbinding van het bewustzijn van de persoon die het bestuurde en de kristallijne structuren. De kristallen werden enige tijd één geheel (complex). Het waren niet alleen stukjes glas, ze hadden bewustzijn, en naar ons begrip vandaag waren het meer computers, gewoon van nature krachtiger. Als we het niveau van de hedendaagse wetenschap vergelijken met wat daar bestond, dan zal dat van ons op het niveau van het stenen tijdperk liggen, zo niet het proterozoïcum.

In die tijd hadden de Altans al de kennis en vaardigheden om vrijwel elke planeet in dit systeem te bezoeken, en niet alleen erin. Ze konden gemakkelijk tussen verschillende werelden reizen en eenvoudigweg naar wens van de 3e naar de 4e dimensie gaan, dankzij de technologie en kunst van het creëren van sterrenpoorten en portalen.

Er zijn tal van bronnen die beweren dat de Atlantiërs vreedzaam waren in hun werk en de werelden om hen heen leerden kennen door ze te perfectioneren en te veranderen door middel van spirituele ontwikkeling en deze onlosmakelijk te verbinden met technische vooruitgang. Deze beschaving leek natuurlijk helemaal niet op de onze, waarin de rol van vooruitgang alleen wordt begrepen als de verbetering van machines. Nee, het was een symbiose van spiritueel en technisch. Op een gegeven moment week deze beschaving echter af van dit spirituele pad. Geestelijke gemakken werden volledig vergeten en meningsverschillen heersten in hun samenleving. Ze begonnen ons aan onszelf te herinneren: de strijd om de macht, oorlogen, tegenstrijdigheden en het lijden van de massa. En toen begon het universeel functionerende apparaat (complex van piramides) zichzelf tegen te werken. Met zijn hulp creëerden ze niet langer mooie dingen en begrepen ze de geheimen van het multidimensionale universum niet meer, maar begonnen ze broedermoordoorlogen te voeren. Dit betekent dat het door dit complex niet alleen mogelijk is om te creëren en te verbeteren, maar ook om te vernietigen. De Atlantiërs kozen voor het laatste.