Is het mogelijk dat we door het bestuderen van oude Indiase teksten de geavanceerde technologie konden reconstrueren die duizenden jaren geleden in India bestond?

Voorstanders van de oude astronautentheorie suggereren dat oude geschriften ook details van een geavanceerd ruimteschip kunnen bevatten. Hindoe-geleerden wijzen erop dat verhalen over ruimtevaart te vinden zijn op de oude Sanskrit-teksten. Er zijn ook verslagen van mensen die aan boord van een ruimtevaartuig zijn gegaan en naar andere zonnestelsels zijn gereisd.

Oude tekst Vishnu Purana se Mr Vishnu besloten om te trouwen Dhruva, een mens, op een interstellaire reis. Hier staat expliciet vermeld dat Dhurva reisde naar de planeten Mercurius, Venus en zelfs sommige sterren. Volgens de tekst reisde hij in een echt, fysiek schip rond zeven planetaire systemen en kwam uiteindelijk terecht bij het zonnestelsel en de planeten Vishnu Lokawaar het vandaan kwam Mr Vishnu. In dit boek is er een verhaal van buitenaardse wezens die de mens naar een ander zonnestelsel hebben gebracht. Hoewel er heel weinig details zijn in de tekst over het ruimtevaartuig dat hij heeft afgelegd Dhruvain andere geschriften hebben Vedische wetenschappers zeer gedetailleerde beschrijvingen van ruimtevaartuigen gevonden.

In 2014 werd een artikel getiteld "Engineering and Innovation Technologies" gepubliceerd in de Journal of Engineering and Innovation Technology Vedische ionenaandrijving, waarin een team van luchtvaartwetenschappers de theorie schetste dat wat wordt beschreven in 1000 jaaroude tekst genoemd wordt Samarangana Sutradhara, is een moderne ionische kwikvortexmotor die wordt gebruikt voor ruimtereizen.

NASA: Ionic Dawn Engine

In de tekst Samarangana Sutradhara beschrijft een kwikdraaiende motor en laat met behulp van warmte (misschien van zonne-energie) vliegen toe. Dit lijkt opmerkelijk veel op een ionenmotor. Het concept van ionenmotoren is ouder dan 100-jaren. Het werkt door xenongas in de kamer te introduceren (vergelijkbaar met helium of neongas, maar zwaarder). De kamer is geïoniseerd, wat betekent dat het een bepaalde elektrische lading heeft - en zodra deze lading is bereikt, zorgt de spanning tussen het rooster in de kamer en de grille er juist achter, ervoor dat het xenon uit de motor schiet. Het actie-effect van xenon in één richting veroorzaakt een reactie die het ruimtevaartuig in de tegenovergestelde richting duwt. Hierdoor ontstaat een kleine pull die al heel lang werkt. Daarom zijn ionenmotoren uniek voor reizen in de tussenruimte.

in 2007 NASA stuurde een ruimteschip de ruimte in Dageraad, die een conventionele meertrapse chemische raket gebruikte voor de reflectie van de aarde, maar overgestapt op ion drive voor de reis door de diepe ruimte. Deze missie stelde de ionenaandrijving in staat om energie op te wekken uit zonnepanelen. Dit waren ionenmonden op zonne-energie met een draaikolk in het midden die het ruimtevaartuig voortbewogen op weg naar de asteroïdengordel - precies zoals beschreven in de Sanskrit-teksten.