Wetenschappers hebben een enorme simulatie gemaakt van de vorming van het universum

25. 05. 2020
6e internationale conferentie over exopolitiek, geschiedenis en spiritualiteit

Wetenschappers hebben de meest uitgebreide simulatie van de schepping van het universum tot nu toe gemaakt. Het stelt ons in staat om moedig te gaan waar niemand ooit is geweest.

Illustris: The Next Generation (IllustrisTNG) gebruikt nieuwe computermethoden om een ​​simulatie op kosmische schaal te creëren die zowel immens als onmeetbaar is. Om te voorkomen dat de wetenschappers bij een simpele simulatie bleven, vulden ze deze echter aan met een verplicht-exact wetenschappelijk sausje, dat ze vervolgens op 1 februari 2018 publiceerden in de maandelijkse Notices of the Royal Astronomical Society. Er is een unieke simulatie gemaakt, op basis van veel wetenschappelijke inputgegevens, die wetenschappers van over de hele wereld nu de kans zal geven om bijvoorbeeld duidelijk te begrijpen hoe zwarte gaten de verdeling van donkere materie over het universum beïnvloeden.

Deze sterke zwaartekrachtbronnen kunnen niet alleen voorkomen dat oudere sterrenstelsels nieuwe sterren vormen, ze kunnen ook het uiterlijk van kosmische structuren beïnvloeden.

24 computerprocessors namen gedurende meer dan twee maanden deel aan de creatie van één beschreven simulatie. De snelste computer van Duitsland, Hazel Hen van het High-Performance Computing Center in Stuttgart, voerde de hele simulatie twee keer uit. De beschreven simulatie leverde ruim 500 terabyte aan simulatiegegevens op, zegt Volker Springel van het Heidelberg Instituut voor Theoretische Studies in een persbericht. Springel verwacht dat de enorme hoeveelheid verkregen gegevens de astrofysica een aantal jaren bezig zal houden voordat ze de gegevens gaan analyseren. Uit de verkregen gegevens hopen wetenschappers nieuwe interessante inzichten te verwerven in het functioneren van verschillende astrofysische processen.

IllustrisTNG produceerde de beschreven voorspellingen door de evolutie van miljoenen sterrenstelsels in een representatief monster van het universum te modelleren. Het was een denkbeeldige kubus met een rand van bijna 1 miljard lichtjaar lang. De vorige versie, gewoon Illustris genaamd, bevatte een kleiner gebied, een kubus met een randlengte van 350 miljoen lichtjaar. De huidige versie breidde niet alleen het onderzochte gebied uit, maar omvatte ook enkele belangrijke fysieke processen in de simulatie die in de vorige versie ontbraken.

Verifieerbare voorspellingen

De huidige versie van IllustrisTNG maakt het modelleren van een universum mogelijk dat opmerkelijk veel lijkt op het onze. Het is de eerste keer dat de clusterpatronen van gesimuleerde sterrenstelsels sterk op de werkelijkheid lijken in vergelijking met patronen waargenomen door krachtige telescopen zoals die van de Sloan Digital Sky Survey. Als de verifieerbare voorspellingen over donkere materie, de vorming van sterrenstelsels en het magnetische veld kloppen, krijgen we meer inzicht in het functioneren van het heelal, omdat we kunnen concluderen dat de andere voorspellingen uit de beschreven simulatie dat ook zijn. waar, wat we nog niet kunnen verifiëren met bestaande telescopen.

Het probleem met de huidige krachtige telescopen is dat ze alleen maar iets kunnen meten en geen alomvattend beeld geven van het waargenomen object. Met simulaties zoals degene die zojuist is beschreven, kunnen we echter alle eigenschappen van al deze sterrenstelsels waarnemen. En bovendien kunnen we niet alleen observeren hoe het sterrenstelsel er nu uitziet, maar ook hoe het er gedurende zijn hele geschiedenis uitzag.

Het in kaart brengen van de geschiedenis van modelstelsels zou ons kunnen helpen begrijpen hoe de onze, de Melkweg, en dus onze planeet Aarde, gedurende miljarden jaren is gevormd. En bovendien kunnen we de ontwikkelingssimulatie uitbreiden naar de toekomst en voorspellen hoe ons sterrenstelsel zich zal blijven ontwikkelen en hoe het er over een miljard jaar uit zal zien. Het is mogelijk dat de gegevens verkregen uit de beschreven simulatie wetenschappers er de komende jaren toe zullen aanzetten hun telescopen aan te passen om de nieuwe kosmische processen waar te nemen die volgens deze simulatie in de toekomst zullen plaatsvinden.

Bijvoorbeeld botsingen tussen sterrenstelsels die een lichteffect creëren. Wetenschappers wisten nog steeds niet op welk moment in de lucht waar ze moesten kijken. Dat zou nu kunnen veranderen. Hoewel, toegegeven, ‘nu’ ook relatief is...

Tips uit de Sueneé Universe e-shop

Erwin Laszlo: Intelligence of the Cosmos

Waarom hebben we als mensheid een kritiek punt bereikt? incoherentie? Is er een optie om je eigen weg te gaan? Hij heeft de onze bewustzijn invloed heelal? Kunnen wij als mensheid onszelf nog redden? Antwoorden op dergelijke vragen, theorieën en verklaringen vindt u niet alleen in deze boeiende publicatie van Erwin Laszlo.

Erwin Laszlo: Intelligence of the Cosmos

Vergelijkbare artikelen