Mexico: wetenschappers willen de bodem van de Chicxulubische krater boren

1 24. 02. 2024
6e internationale conferentie over exopolitiek, geschiedenis en spiritualiteit

Er moet een diepe put worden geboord in de bodem van de Chicxulub-krater in de Golf van Mexico. Op deze plek viel een meteoriet, die vermoedelijk de oorzaak was van het uitsterven van de dinosaurussen.

De val van de Chicxulub-meteoriet had meer invloed op het leven op aarde dan de krachtigste vulkaanuitbarstingen die we vandaag kennen. De hele planeet schudde van de verwoestende impact. De kracht van de klap was een miljoen keer groter dan de kracht van de atoombomexplosie in Hiroshima.

Tonnen stof, steenscherven en roet bedekten de lucht en bedekten lange tijd de zon. De schokgolf ging verschillende keren door de planeet en veroorzaakte een reeks aardbevingen, vulkaanuitbarstingen en tsunamigolven. Een toestand vergelijkbaar met een nucleaire winter duurde meerdere jaren, er viel zure regen. Deze ramp betekende het einde van het dinosaurustijdperk.

De oude Chicxulub-meteorietkrater werd in 1978 per ongeluk ontdekt tijdens proefboringen om olie te vinden op de bodem van de Golf van Mexico. Eerst kwamen ze een onderwatergeul van 70 meter lang tegen Locatie van de Chixculub-kraterkilometers, toen ontdekten ze de voortzetting ervan op het vasteland, in het noordwesten van het schiereiland Yucatán.

De diameter van de krater is 180 kilometer. Wetenschappers ontdekten een zwaartekrachtafwijking in het gebied, vervolgens ontdekten geologen inslagkwarts met een gecomprimeerde moleculaire structuur en glasachtige tektieten die zich alleen vormen bij extreme temperaturen en drukken.

Nu willen wetenschappers de bodem van de krater verkennen. Het boren vanaf het olieplatform is gepland om op 1 april te beginnen, daarna gaan ze door een 500 meter lange naad van kalksteen boren die op de bodem is neergedaald nadat de meteoriet viel. En dan is het tijd om de ruwweg kilometerslange laag te verkennen en gegevens te verzamelen over verschillende soorten fossielen.

Maar wetenschappers hopen het meest interessante te vinden op de bodem van de krater, op een diepte van ongeveer 1,5 kilometer. De eenvoudigste micro-organismen kunnen in de spleten van vulkanisch gesteente leven. Als de hypothese klopt, kunnen wetenschappers ontdekken hoe het leven werd hersteld na de ramp in het epicentrum.

Vergelijkbare artikelen